Денеска Ливерпул, Португалија, светскиот фудбал и сите искрени вљубеници во најважната споредна работа на светот останаа занемени по веста за трагичната смрт на напаѓачот на „црвените“, Диого Жота. Попладнево со свое соопштение се јави и менаџерот на Ливерпул, Арне слот, кој заедно со Жота и останатите фудбалери на Ливерпул ја прославија шампионската титула во Англија пред само два месеци.
„Што да се каже? Што може некој да каже во време како ова, кога шокот и болката се толку неверојатно сурови? Жалам што немам зборови, но знам дека немам. Сè што имам се чувства за кои знам дека многу луѓе ќе ги споделат за личност и играч што многу го сакавме и семејство за кое толку многу се грижиме. Моите први мисли не се оние на фудбалски менаџер. Тие се на татко, син, брат и чичко, а тие припаѓаат на семејството на Диого и Андре Силва, кои доживеаја таква незамислива загуба. Мојата порака до нив е многу јасна – никогаш нема да одите сами. Играчите, персоналот, навивачите на фудбалскиот клуб Ливерпул се со вас и од она што го видов денес, истото може да се каже и за поширокото фудбалско семејство. Ова не е само одговор на трагедијата. Тоа е и реакција на добрината на луѓето и почитта што многумина ја имаат кон момчињата како поединци и кон семејството како целина. За нас како клуб, чувството на шок е апсолутно. Диого не беше само наш играч. Тој беше сакан од сите нас. Тој беше соиграч, колега, колега на работа и во сите тие улоги беше многу посебен. Можам да кажам толку многу за тоа што донесе тој во нашиот тим, но вистината е дека секој што го гледаше Диого како игра можеше да го види тоа. Напорна работа, желба, посветеност, одличен квалитет, голови. Суштината на тоа каков треба да биде еден играч на Ливерпул. Исто така, имаше и делови што не секој можеше да ги види. Личноста која никогаш не бараше популарност, но сепак ја најде. Не пријател на двајца луѓе, туку пријател на сите. Некој што ги правеше другите да се чувствуваат добро во својата кожа само со тоа што беше со нив. Личност која длабоко се грижеше за своето семејство. Последниот пат кога разговаравме, му честитав на Диого за освојувањето на Лигата на нации и му посакав среќа на претстојната свадба. Во многу погледи, ова беше лето од соништата за Диого и неговото семејство, што го прави уште потажно што заврши вака.
Кога првпат дојдов во клубот, една од првите песни што ги слушнав беше онаа што нашите навивачи ја пеат за Диого. Претходно не работев со него, но веднаш знаев дека ако навивачите на Ливерпул, кои виделе толку многу одлични играчи низ годините, имаат толку уникатно скандирање за Диого, тој сигурно има посебни квалитети. Тоа што ги изгубивме тие квалитети во такви ужасни околности е нешто со кое сè уште не сме се помириле. Поради оваа причина, треба сите во клубот да застанеме заедно и да бидеме тука еден за друг. Му го должиме тоа на Диого, на Андре Силва, на нивното пошироко семејство и на самите себе.
Моето сочувство оди до сопругата на Диого, Руте, нивните три прекрасни деца и до родителите на Диого и Андре Силва. Кога ќе дојде вистинското време, ќе го славиме Диого Жота, ќе се сетиме на неговите голови и ќе ја пееме неговата песна. Засега, ќе се сеќаваме на него како на единствено човечко суштество и ќе тагуваме по неговата загуба. Никогаш нема да биде заборавен.
Неговото име е Диого.“
